125. Iskra

Jestem cichą iskrą z nieba
Spadłam leżę dogorywam
To tylko mała rzecz, a ja potrzebuję tego tak bardzo
Więc patrz jak pożogi płoną
Jak niebo staje się blade
Tylko dzieci wszechświata
Umierają w chwale
Jestem małym pyłkiem
Mieszkam w cichej rwącej wodzie
I każdego dnia odradzam się na nowo