187. Big eyes

A ja sądziłem: minie, przejdzie, że jakoś ból wypielę.

A ty mi ciągle z dna pamięci

wypływasz jak topielec.

— K. I. Gałczyński

zabierz mnie do kościoła

skąpanym w blasku twoich księżniczek

biczowana spojrzeniem

w świątyni niedorzeczności

jestem grzeczną dziewczynką

twoje wielkie oczy - nasze wielkie kłamstwa

wulkany pod grubą pokrywą lodu

zabierz mnie do kościoła

wyznam ci swoje winy

i dam ci załadowany pistolet

czarna krew bryzga na marmur
to koniec początku i początek końca
koniec końca i początek początku
oddam ci swoje życie
twoja kochanka szepcze twoje tajemnice
świeża trucizna płynie z jej ust
wyznam ci, oddam ci, zabierz mnie
czarna krew spływa po ścianach
jestem skazana
wyznam ci swoje winy i dam
szpadę,
nie stojąc na żadnym balkonie
wartam więcej niż ona
po prostu zabierz mnie tam