199. W oczach miała te iskierki, które nie sposób jest zgasić

żyję tutaj, przy tych blokach
dobiegam w dwóch krokach

umierać w sobie
czy w innych
nie wiem, co gorsze

mam nadzieję,
że Bóg mi wybaczy
szczerość - tej cechy mi nie brakuje
tylko pewnych rzeczy
nie mówię nawet sobie

mogłabym umrzeć młodo

pierwszy raz w życiu

wierzę, że warto 

o to wszystko walczyć

ostatecznie droga jest długa

mogę być tylko tam, gdzie dwoje

jako jedność

lub tam gdzie jedność jest dwoma