63. Płomień serca jego

karmi się sercami złamanymi 

które nazywał kochanymi

dzisiaj już ostatnia jest na liście

czeka na swe ścięcie

szubienica serca swego 

całą drogą skruszonego

ale nie można tak iść bez końca

bo nie dojrzysz swojego słońca

serca pożera niewinne 

swoje wybryki 

wpisuje do rubryki

ale i jego serce pęknie 

kiedy ostatnia butelka brzęknie